استراتژی‌های نوظهور: راهکارهایی برای شرایط پیش‌بینی‌ ناپذیر

به طور کلی، یک پدیده نوظهور هنگامی رخ می‌دهد که تعداد زیادی از رویدادهای ساده (یا پیچیده) که در یک صنعت هستند، در مجموع موجب رفتارهای پیچیده‌تری می‌شوند. رفتارهای نوظهور به این دلیل شکل می‌گیرند که روابط علی و پیچیده در مقیاس‌های مختلف با هم تعامل داشته و یک نوع «به هم پیوستگی» بین رویدادها ایجاد می‌شود. پدیده‌های نوظهور چه پیش‌بینی پذیر یا چه پیش‌بینی ناپذیر و بی‌سابقه باشد، در هر حال سطح جدیدی از تکامل بازارها را موجب می‌شود. آنچه به ذهن مدیران و تحلیل‌گران را نگران می‌کند این است که رفتارهای نوظهور یا اضطراری به دلیل تعداد زیاد به هم پیوستگی‌‌های داخلی و اثرات نمایی آنها برهم، قابلیت کنترل‌پذیری بسیار کمی دارند، پس باید با آن کنار آمد. سناریوهای مختلف را بررسی کرد و یکی را به عنوان مبنای کار قرار داد.

در هر کسب و کاری دقت کنیم شرایط بازار با چند سال قبل دگرگون شده است. محیط پیرامونی به طرز شگفت انگیزی به گفته ریچارد ال دفت (صاحبنظر مدیریت) دچار تغییرات گسسته شده است. تغییر گسسته (در مقابل تغییرات تدریجی) آن چیزی است که با حود تحولات عمیقی را در روشها و مدلهای کسب و کار ایجاد می‌کند. رویدادهایی از قبیل تحولات فناوری اطلاعات، اینترنت و جهانی‌ شدن بازارها، جدی‌تر شدن نگرانی‌های زیست محیطی، همه‌گیر شدن شبکه‌های اجتماعی و آسان‌تر شدن جریان سرمایه از سرمایه‌داران به صاحبان ایده‌ها از جمله عواملی هستند که امواج سهمگین تغییرات را در بازارها ایجاد کرده و کسب و کارها را به چالش می‌طلبد. این تغییرات منشاء فرصتها و تهدیدهای بیشماری شده است. تهدید برای آنان‌که الگوهای قدیمی را رها نمی‌کنند و فرصت برای آنانی که با آغوش باز در انتظار سینگالی هر چند ضعیف برای رشد هستند. در این میان چیزی که جابجا می‌شود مزیت رقابتی است که از بازیگران منفعل خارج شده و دیگران آن را تصاحب می‌کنند. شرکتهای دارای هوشمندی استراتژیک بازیگران چابکی هستند که تمام سازوکارهای مدیریتی آنها در یک کلمه خلاصه می‌شود: سازگاری. مدیریت استراتژیک نیز با هدف کمک به پویایی و شکوفایی کسب و کار‌ها در آخرین دوره از هفت دوره تکامل مدیریت استراتژیک، رویکردهای گذشته را ناکارآمد دانسته و بر استراتژی‌های نوظهور روی آورده است. در اینجا مفهوم استراتژی‌های نوظهور توضیح داده شده است.

استراتژی نوظهور چیست؟

استراتژی‌های نوظهور مفهومی است که برای اولین بار توسط هنری مینزبرگ در کتاب ظهور و افول برنامه‌ریزی استراتژیک معرفی شد. استراتژی نوظهور یک بینش جدید یا فرایندی به تدوین استراتژی در کسب و کار است. در این صورت، استراتژی بر اساس رویدادهایی که بتدریج ظاهر می‌شوند، شکل می‌گیرد. قبل از اینکه به داخل شرایط بیفتید، فکرش را بکنید. استراتژی به عنوان یک روند مداوم یادگیری، آزمون و ریسک‌پذیری تلقی می‌شود. این کار یک فرایند یادگیری انطباقی​​، تکاملی و پیچیده است که در آن اهداف و ابزارها (Ends - Means) با هم پیوند خورده و اغلب به طور همزمان تعیین می‌شوند. این بر خلاف استراتژی‌های تعمدی یا «خواسته» «Deliberate» است.

این گفته به معنا نیست که در استراتژی‌ نوظهور هیچ تدبیری برای آینده نیست و قرار است که به صورت موقتی به یک سری چیزها واکنش نشان داد.

مزیتهای بکارگیری رویکرد نوظهور در استراتژی